Wednesday, November 2, 2011

जरुरी थियो र ?

मलाई हेरेर आँखा तर्नु, जरुरी थियो र ?
म देखि तिमी पर सर्नु, जरुरी थियो र ?


मिठो पिठो जे भएनी, संगै खाने तिम्रो बानी
आज एक्लै पेट भर्नु, जरुरी थियो र ?

तस्बिर तिम्रो हरपल, आँखामा सजाएकै थिए
आशुका बुदहरु सँग झर्नु, जरुरी थियो र ?

मस्तिस्कमा मिठो याद्, मुटु भित्त्र तिम्रै प्रेम्
तेही मुटुलाई घाट गर्नु, जरुरी थियो र ?

नत गरि खानु,नत मरी जानु बनाएउ मलाई
यो 'आशिश' लाई अकालमै मार्नु , जरुरी थियो र ?

Sunday, September 18, 2011

Always feel peace & happy...!!!

आफू पनि हराये,गीत पनि बिलाये
श्वास थियो गीतैमा,तेही पनि सिलाये
जुन नै मेरो गीत् थियो,मेरो गीत् नै घाम थियो
मनका कथा बेथा पोख्ने आँशुहरुको याम थियो

केही मनका कुरा !!!


म लेख रचना र संगीत भनेपछि मरिहत्ते गर्ने मान्छे,
मेरो संसार येसैमा अडेको छ जस्तो लाग्छ
जब म एक्लो हुन्छु अनी साथी हुन्छन् मेरा
यिनै साहित्य र संगीत
जब यो दुई कुराको सङगम हुन्छ मेरो मन मस्तिस्कमा
...
अनी संसार भूलेर लिन हुन्छु येसैमा अनी बिलिन हुन्छु कल्पनामा
कहीले काही सोच्दछु अनी डर लागेर आउछ
यदि यो संसारमा साहित्य र संगीत नहुदो हो त
म कसरी अनी के गरेर बच्थे होला
त्येसैले लाख लाख धन्यवाद छ ती सर्जक हरुलाई
लाख श्रधान्जली ती स्वोर्ग बासी अग्रज हरुलाई !!!
                                                                                                                                                                                                              आशिस दर्शन

just remembering u !!!

तिम्रो यादमा टोलाई बस्दा,एउटा गजल कोर्न मन लाग्यो
यो सेतो कोरा कागजमा,मन्का कुरा भोर्न मन लाग्यो !!


के गरौ,के नगरौ, चुल्बुल चुल्बुल मन भाछ
आज किन आफैले,आफ्नो मन चोर्न मन लाग्यो !


अलीअली छट्पटी,अली अली बेचैनी,छछल्किएछ अतित पनि
शब्द,शब्दावलीहरुमा,ढुङगे मुटु फोर्न मन लाग्यो !


सोच्द सोच्दै मुटु बल्झियो,रसाइरहे आँखाहरु
पोखिएका बुदहरुलाई, अन्जुलीमा सोर्न मन लाग्यो !


कोशिश र संघर्स अनगिन्ती,तरपनी सफल भएन जीवन
अन्तिम् इच्छा नै यहि छ मेरो,यो आशिश लाई मोर्न मन लाग्यो !!!

                                                                                                               आशिश दर्शन

Saturday, September 17, 2011

पहिलो पlहिला

साथको लौरो बिर्सन्छन् यहा, खोला तरेपछि
लालिगुरास् फूल् बिर्सन्छन् यहा,फेदि झरेपछि

बाचुन्जेल् दिन्छन् हजार् चोटहरु
लाख् समबेदना र श्रदान्जलि दिन्छन् यहा,मान्छे मरेपछि 

                                                                                                  आशिश दर्शन